در این مقاله تفاوت فور آزمایشگاهی ( آون ) با انکوباتور آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار می دهیم.
دو دستگاه انکوباتور آزمایشگاهی و فور آزمایشگاهی ( آون ) کاملا با هم متفاوت بوده
ولی متاسفانه در اکثر مواقع این دو دستگاه اشتباهی خریداری شده و مشتری متضرر می شود لذا خواهشمندیم مطالب ذیل را مطالعه نمایید.
فور
انکوباتور
1- دستگاه انکوباتور آزمایشگاهی (به انگلیسی: Incubator) یک ابزار آزمایشگاهی است که در آزمایشگاه های بیولوژی برای کشت و رشد دادن نمونه های زنده مانند سلول ها یا میکروب ها به کار می رود. فور آزمایشگاهی( Dry Heat ) (به فرانسوی Four) یا اجاق گرمای خشک در پزشکی نام دستگاهی برای ضدعفونی و استریلیزاسیون تجهیزات و وسایل فلزی میباشد.
2- محدوده دمایی انکوباتور آزمایشگاهی از 35+ درجه سانتیگراد ( در انکوباتور یخچالدار از 5- درجه سانتی گراد ) تا 65+ می باشد در حالی که در دستگاه فور آزمایشگاهی ( آون آزمایشگاهی ) محدوده دمایی قابل کنترل از تقریبا 70+ درجه سانتی گراد تا 250+ درجه سانتی گراد می باشد.
3- در انکوباتور آزمایشگاهی دقت دستگاه بسیار بالا بوده در حالیکه در فور آزمایشگاهی دقت چندان مهم نیست و دستگاه ، گاها تا 5 درحه سانتی گراد اختلاف دمایی ، گواهی استاندارد و کالیبراسیون دریافت می کند.
4- در دستگاه انکوباتور آزمایشگاهی داشتن تایمر چندان مهم نیست
ولی در دستگاه فور آزمایشگاهی داشتن تایمر حتمی و قطعی می باشد.
5- انکوباتور آزمایشگاهی دارای درب شیشه ای یا پنجره شیشه ای می باشد
تا بتوان داخل دستگاه را مشاهده کرد ولی فور آزمایشگاهی دارای چنین قابلیتی نیست و دارای درب فلزی می باشد.
6- قدرت المنت دستگاه فور آزمایشگاهی بسیار بالا بوده و مصرف برق آن نیز نسبت به انکوباتور بیشتر می باشد .
در انتخاب صحیح آون آزمایشگاهی نکات بسیاری وجود دارد که باید حتما به آن توجه شود . در این مقاله 3 نکته مهم در انتخاب نوع آون آزمایشگاهی که از نظر ما بسیار اهمایت دارد را برای شما شرح میدهیم.
در انتخاب صحیح آون آزمایشگاهی نکات بسیاری وجود دارد که باید حتما به آن توجه شود .
در این مقاله 3 نکته مهم در انتخاب نوع آون آزمایشگاهی که از نظر ما بسیار اهمایت دارد را برای شما شرح میدهیم.
مهمترین نکته انتخاب نوع آون آزمایشگاهی محدوده دمایی آن است.
در بیشتر مواقع برای ما پیش آمده که مصرف کننده ، دستگاه آون را برای دمای 37 درجه تنظیم میکرده و بسیار شاکی بوده که چرا تنظیم دقیق نمیشود.
برعکس این مطلب هم در دمای 250 درجه سانتیگراد استفاده کرده است و دستگاه دچار نقص فنی و ظاهری گردیده است.
در توضیح محدوده دمایی بایستی گفت که دستگاه های روتین و غیر سفارشی تماما محدوده دمایی 50 تا 200 درجه سانتیگراد را پوشش میدهند.
در صورتیکه دمایی خارج از این محدوده خواستار باشید حتما با بخش فنی و خدمات پس از فروش تماس بگیرید.
در ضمن دماهای نزدیک به دمای محیط توسط دستگاهی به نام انکوباتور قابل کنترل میباشد.
| محدوده دمایی در انتخاب صحیح آون آزمایشگاهی |
| نام دستگاه | محدوده دمایی قابل کنترل |
| فریزر آزمایشگاهی | 40- درجه تا 0 درجه سانتیگراد |
| انکوباتور یخچالدار | 0 درجه تا 70+ درجه سانتیگراد |
| انکوباتور معمولی | 37+ درجه تا 70+ درجه سانتیگراد |
| فور آزمایشگاهی ( OVEN ) | 50 درجه تا 200 درجه سانتیگراد |
| آون آژمایشگاهی سفارشی | 50 درجه تا 400 درجه سانتیگراد |
| کوره الکتریکی آزمایشگاهی | 400 درجه تا 1500 درجه سانتیگراد |
دومین موردی که در انتخاب صحیحآون آزمایشگاهی بسیار دخیل است دقت دمایی دستگاه و انتظار مصرف کننده از دستگاه میباشد.
بارها برای ما پیش آمده که مصرف کننده درخواست دقت 0.1 درجه سانتیگراد در مورد آون را کرده است. آون ممرت آلمان با تکنولوژی بالای خود دقت 0.5 تا 1 درجه را در وب سایت خود به ثبت رسانده است.
پس با وجود چنین قیاسی دو موضوع به ذهن میرسد :
اول اینکه مفهوم دقت در دستگاه با زینه بندی اشتباه گرفته شده است.
منظور از دقت ، میزان جابجایی دما در نقطه تنظیم شده است.
در حالی که منظور از زینه بندی ، درجه بندی روی نمایشگر وتنظیمات است.
شاید با مثال قضیه بیشتر مشخص شود.
دستگاه بر روی دمای 150 درجه سانتیگراد تنظیم گردیده است .
نمایشگر دما و دمای داخل محفظه در هنگام رسیدن به دمای مورد نظر از 148 تا 151 تغییر میکند.
در نتیجه دقت دمایی دستگاه مثبت منفی 2 درجه سانتیگراد میباشد.
موضوع درجه بندی و زینه بندی همواره با دقت دمایی اشتباه گرفته میشود
و مشکلات بسیار زیادی هم برای مصرف کننده و هم برای تولید کننده ایجاد میکند.
زینه بندی در نمایشگرهای دیجیتال به صورت 0.1 یا 1 درجه میباشد و در ترموستات های عقربه ای 5 و 10 و گاها 30 درجه میباشد.
هرچقدر در مورد اهمیت دو نکته اول و دوم بگوییم کم است
ولی در مورد ابعاد و یا بعبارتی حجم دستگاه میتوان گفت فقط باید به نوع کار و وسیله ای که میخواهیم در آون بگذاریم دقت کنیم.
کاربردی ترین نمونه دستگاه سایز 55 لیتری میباشد .
به فراخور کارهایی که با دستگاه فور انجام میشود میتوان حجم های کمتر و یا بیشتر را انتخاب کرد و فقط باید به ابعاد دستگاه توجه کرد.
ابعاد انواع فور یا آون در جدول زیر میباشد.
| سایز آون آزمایشگاهی | ابعاد داخلی به سانتیمتر w.d.h |
|---|---|
| 22 لیتری | 20*31*30 |
| 35 لیتری | 28*31*36 |
| 55 لیتری رومیزی | 37*31*45 |
| 55لیتری ایستاده | 44*31*47 |
| 100 لیتری | 53*40*48 |
| 140 لیتری | 67*47*50 |
| 200 لیتری | 77*48*59 |
این گرید از قیر خالص به دلیل نرم تر بودن از قیر 60-70 بیشتر در تولید قیرهای امولسیونی کاربرد دارد درجه نفوذ این قیر باید بین 85-100 دهم میلیمتر باشد.
هدف از این آزمایش تعیین میزان سختی و قوام قیر خالص می باشد این آزمایش بر روی قیر پسماند حاصل از تقطیر قیرهای محلول و قیرهای امولسیونی نیز انجام می شود. در این تست قیر خالص با دمای حدود 110-120را داخل کاپ استاندارد میریزیم بطوری که پس از سرد شدن سطح قیر درون کاپ با سطح کاپ مماس شود. سپس اجازه می دهیم کاپ مدت زمان 1-30/1 ساعت در دمای آزمایشگاه بماند تا سرد شود سپس مدت 1-30/1 ساعت کاپ را داخل حمام آب مقطر 25 درجه سانتیگراد قرار میدهیم پس از طی این مدت زمان کاپ را زیر دستگاه نفوذ قرار داده و آزمایش را انجام می دهیم در این آزمایش از سوزن استاندارد استفاده میکنیم و فاصله فرو رفتن سوزن ها داخل قیر از جداره کاپ باید 1 سانتیمتر باشد این آزمایش را با سه بار فرو رفتن سوزن ها داخل قیر انجام می دهیم و در پایان میانگین سه عدد را به عنوان درجه نفوذ قیر گزارش می کنیم.
در این آزمایش نیز همانند آزمایش درجه نفوذ هدف تعیین میزان سختی و قوام قیر می باشد این آزمایش بر رو روی قیر پسماند حاصل از تقطیر قیرهای محلول و قیرهای امولسیونی نیز انجام می شود در این تست قیر با دمای حدود 110-120را داخل قالب استاندارد میریزیم بطوری که پس از سرد شدن سطح قیر درون قالب با سطح قالب مماس شود. سپس اجازه می دهیم قالب مدت زمان 1-30/1 ساعت در دمای آزمایشگاه بماند تا سرد شود سپس مدت 1-30/1 ساعت قالب را داخل حمام آب 25 درجه سانتیگراد دستگاه کشش قرار میدهیم پس از طی این مدت زمان قالب را روی گیره دستگاه قرار داده و آزمایش را شروع می کنیم گیره دستگاه شروع به حرکت کرده و نمونه قیر را می کشد جایی که نمونه قیر کش آمده پاره شود را به عنوان میزان کشش قیر بر حسب سانتیمتر گزارش میکنیم.
در این آزمایش میزان سختی قیر و دمای قیر در آن به نرمی حد اکثر می رسد را تعیین می کنیم. این آزمایش باید حداکثر تا 4 ساعت پس از نمونه گیری انجام شود. ابتدا قالب نمونه را با گریس مخصوص چرب میکنیم و نمونه قیر با دمای مناسب را داخل قالب استاندارد میریزیم بطوری که پس از سرد شدن سطح قیر درون قالب با سطح قالب مماس شود و اجازه می دهیم 30 دقیقه در دمای آزمایشگاه سرد شود سپس حمام آب مقطر 5 درجه سانتیگراد را آماده میکنیم یک بشر شیشه ای با حجم 600 میلی لیتر آماده کرده و 500 سی سی آب مقطر درون آن میریزم و گیره قالب و دماسنج مخصوص نقطه نرمی را داخل بشر قرار می دهیم. با افزودن یخ آب مقطر دمای آب را به 5 درجه سانتیگراد می رسانیم سپس قالب های نمونه را روی گیره قرار داده و گیره های ساچمه و ساچمه ها را روی نمونه قرار می دهیم و اجازه می دهیم 15 دقیقه در دمای 5 درجه سانتیگراد بماند سپس بشر را روی هیتر همزن دار گذاشته و اعمال حرارت را شروع میکنیم بطوری که در هر دقیقه 5 درجه سانتیگراد دمای آب بالا رود زمانی که قیر نرم شده و تحت نیروی وزن ساچمه ها به صفحه زیرین قالب برخورد میکند دمای آب را مشاهده کرده و آن دما را به عنوان نقطه نرمی گزارش میکنیم.
در این آزمایش نقطه اشتعال قیرهای خالص و قیرهای محلول اندازه گیری می شود برای اعمال حرارت به نمونه قیر از سیالی که نقطه جوش بالایی داشته باشد استفاده می شود. دستگاه اشتعال باز از یک هیتر المنتی و یک کاپ بزرگ مسی که سیال انتقال حرارت درون آن ریخته می شود و کاپ شیشه ای نمونه قیر روی آن قرار میگیرد . ابتدا نمونه قیر را داخل کاپ شیشه ای ریخته و روی کاپ مسی قرار می دهیم دستگاه را روشن میکنیم تا هیتر با انتقال حرارت از طریق سیال به کاپ شیشه ای قیر را گرم کند زمانی که قیر گرم می شود مولکول های اجزای فرار از سطح قیر جدا شده و وارد هوا می شوند با عبور دادن شعله کوچک از سطح قیر و مشاهده جرقه کوچک دمایی که جرقه مشاهده شده را به عنوان نقطه اشتعال گزارش می کنیم.
هدف ما در این آزمایش تعیین میزان روان بودن قیر میباشد. در این آزمایش ابتدا ویسکامتر مخصوص مربوط به گرید قیر را داخل دستگاه قرار میدهیم تا به دمای آزمایش برسد سپس نمونه قیر را داخل ویسکامتر ریخته و اجازه می دهیم سطح قیر داخل لوله به سه چهارم حباب کوچک برسد سپس درپوش لوله را گذاشته و اجازه می دهیم مدت 40 دقیقه نمونه قیر تحت دمای آزمایش باشد پس از این زمان درپوش را برداشته و وقتی سطح قیر داخل لوله به خط زیر حباب بزرگ رسید دکمه زمان سنج دستگاه را می زنیم تا سطح قیر به خط بالای حباب بزرگ برسد. مدت زمان حرکت قیر از خط پایین تا خط بالای حباب بزرگ را ثبت میکنیم و با ضرب این عدد در ظریب لوله میزان ویسکوزیته قیر برحسب میلی متر مربع بر ثانیه بدست می آید.
هدف از این آزمایش تعیین میزان درصد حلال در قیر و تعیین میزان درصد قیر پسماند در فرمول است. برای تعیین میزان قیر محلول مورد نیاز برای آزمایش از چگالی قیر با استفاده از روش هیدرومتر استفاده می کنیم. ابتدا بالن تقطیر بازو دار را روی ترازو قرار داده و میزان مورد نیاز را وزن می کنیم سپس بالن را روی هیتر قرار داده و ست تقطیر را می بندیم و اعمال حرارت را شروع می کنیم بطوری که طبق استاندارد ASTM اولین قطره حلال 5-15 پس از شروع آزمایش داخل مزور بیافتد و از دمای 215-260 سانتیگراد سرعت افتادن قطره ها 50-70 قطره در دقیقه و از دمای 260-316 سانتیگراد سرعت افتادن قطره ها 20-70 قطره در دقیقه و از 316-360 سانتیگراد آزمایش باید طی مدت 10 دقیقه تمام شود. ما در دماهای 215 و 260 و 316 و 360 مقدار حلال داخل مزور را یاداشت کرده و در پایان با محاسبات میزان درصد حلال موجو در قیر در دماهای مذکور و میزان قیر پسماند را گزارش میکنیم.
تست نفوذ برای قیرهای محلول مشابه قیر خالص انجام می شود با این تفاوت که نمونه قیر در این آزمایش قیری است که در پایان آزمایش تقطیر قیر محلول داخل بالن باقی می ماند این قیر را ابتدا داخل یک ظرف فلزی میریزیم تا کم سرد شود بعد داخل کاپ نفوذ ریخته و آزمایش را آنجام میدهیم.
ترکیبی به نام امولسیفایر، ذرات قیر را به صورت باردار در فاز پیوسته آب معلق و پایدار نگه میدارد و امولسیون های قیری از نظر سرعت شکسته شدن به سه دسته تندشکن(Rapidsetting)، کندشکن (Mediumsetting) و دیرشکن (SlowSetting) و از نظر بار الکتریکی به سه نوع کاتیونیک (C) آنیونیک (A) و یا خنثی طبقه بندی می شود. از آنجاییکه که امولسیفایرها مواد شیمیایی با سطح فعال هستند بار الکتریکی امولسیون را مشخص مینمایند.
در این آزمایش قیرهای CSS در دمای 25 درجه و قیرهای CRS در دمای 50 درجه باید آزمایش انجام شود. قیر را درون دستگاه سیبولت فیورل ریخته و کاپ مورد نظر را زیر دستگاه قرار میدهیم مدت زمان پرشدن کاپ برحسب ثانیه را به عنوان ویسکوزیته سیبولت فیورل گزارش می کنیم.
در این آزمایش ابتدا استوانه به علاوه درپوش مخصوص را وزن کرده و یادداشت میکنیم و سپس مقدار 200 گرم قیرامولسیون را درون استوانه میریزیم. ست تقطیر را می بندیم و شعله حلقوی را 15 سانتیمتر بالاتر از کف سیلندر قرار میدهیم و اعمال حرارت را شروع می کنیم با اعمال حرارت به سیلندر به تدریج فاز آبی قیر امولسیون به صورت بخار از قیر جدا شده و در مبرد سرد میشود و داخل مزور به صورت مایع کدر جمع میشود. وقتی دمای داخل سیلندر به 215 سانتیگراد رسید شعله را در کف سیلندر قرار میدهیم تا دما به 260 سانتیگراد برسد و اجازه میدهیم این دما 15 دقیقه حفظ شود در پایان آزمایش ست تقطیر را باز کرده و سیلندر را دوباره وزن کرده و حجم آب و روغن داخل مزور را یاداشت می کنیم و با استفاده از محاسبات درصد قیر باقیمانده از تقطیر را حساب می کنیم.
قیر بدست آمده از تقطیر امولسیون را درون کاپ مخصوص ریخته و یک ساعت و نیم در دمای محیط نگهداشته و سپس آن را درون حمام آب 25 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت و نیم قرار داده و سپس با دستگاه نفوذ آن را تعیین میکنیم. (نفوذ قیرهای CSS و CRS) باید بین 100 تا 250 درجه باشد و برای قیر CSS1H باید نفوذ 90 تا 40 باشد.
شرایط تاسیس آزمایشگاه بتن و فهرست تجهیزات مورد نیاز آن مطابق اصلاحیه دستورالعمل تشخیص صلاحیت و صدور پروانه اشتغال به کار شرکت های خدمات فنی آزمایشگاهی ارائه شده از سوی وزارت را شهرسازی به شرح زیر می باشد.
